Har ikkje eigne ord

På vegen ned mot naust og stø eg snur meg ofte og lyt sjå på desse hus og denne bø det er så tungt å skiljast frå Og haust det er og grått og kaldt og lel so ljost og varmt kring alt I båten stig eg ikkje traust Snart kverv i hilder øy og naust Men mine tankar tidt vil gå attende hit og flakke kring på denne stad eg fær ifrå og minnast kjære, kjende ting Det døyvde båreskval mot strand der du og eg gjekk hand i hand og der du sa du elska meg skal om din lovnad minne deg Laurits Fjørtoft (Bakke-Laurits)